Auguste Perret: prekursor żelbetonu w ośmiu odsłonach

lut 11, 2019

Paryskie Cité de l’Architecture et du Patrimoine od lat szuka formuły, która pozwoli nie tylko na atrakcyjną promocję historii architektury, ale również na uniknięcie tymczasowego charakteru edukacyjnych przedsięwzięć. Punktowe wydarzenia, choć wywołują często medialne zamieszanie, po kilku tygodniach kończą wśród kurzu archiwów. Aby uniknąć muzealnej sztampy spece z paryskiego Centrum Architektury zdecydowali się rozszerzyć ofertę instytucji o ciąg wirtualnych, internetowych wystaw. Uniknięto dzięki temu groźby, że widz jedynie przespaceruje się między obiektami, a opasły katalog tkwić będzie przez lata nieruszany na bibliotecznym regale. Wystawa wirtualna, będąca w rzeczywistości rodzajem internetowego albumu, nie dość że poszerza publiczność Cité, to jeszcze pozostawia po sobie ślad w ogólnodostępnej przestrzeni. Co ważne: internauta nie musi też płacić za bilet.

Premierę w zeszłym tygodniu miała nowa odsłona pracy kuratorów Cité: projekt poświęcony jednemu z prekursorów modernizmu we Francji, „ojcowi żelbetonu”, Auguste Perretowi (1874-1954).

Wystawa zatytułowana lakonicznie „Osiem arcydzieł” przedstawia inżynieryjną spuściznę architekta w oparciu o klasyczną, chronologiczną narrację. Archiwalne, nieznane aż do dzisiaj fotografie, szkice i projekty ukazują nie tylko zaplecze pracy jednego z „Wielkich”, ale również stanowią klucz do zrozumienia tego, czym stało się w XX wieku profesjonalne studio architektoniczne. Auguste Perret był bowiem nie tylko architektem, ale również przedsiębiorcą. Problemy, z którymi musiał się borykać miały zarówno formę czysto architektoniczną, jak i biznesową.

Perret, syn paryskiego kamieniarza stworzył z dwoma swoimi braćmi, Gustavem i Claudem pod koniec XIX wieku jedno z prekursorskich wówczas rozwiązań: studio projektowe blisko współpracujące z współzależną od niego firmą budowlaną. Perret nie stał się jednak wyrachowanym rekinem biznesu. Sprawne funkcjonowanie studia i finansowy sukces umiejętnie połączył z technologiczną i artystyczną innowacyjnością. Zapalony czytelnik pism Viollet -le-Duca, jeden z wybitniejszych studentów École des Beaux-Arts w Paryżu szybko zapisał się w historii europejskiej architektury jako pionier zbrojonego betonu.

Kuratorzy wystawy zwracają uwagę, że rola Perreta zasadza się na rewolucyjnej przemianie sposobu myślenia o architekturze. Nowy porządek polegał bowiem na myśleniu o architekturze przez pryzmat form sugerowanych przez techniczne możliwości materiałów, a nie operowanie tradycyjnymi porządkami. Równocześnie prezentowany zbiór archiwaliów pozwala spojrzeć na twórczość Perreta jako na coś więcej niż wypadkową odkryć technologicznych. Z rysunków, studiów detali i całościowych projektów wyłania się obraz klasycznego laboratorium pracy artystycznej. Bohaterem wystawy jest Perrault: architekt-inżynier-artysta.

Kamienica przy ulicy Frankilna w Paryżu, 1903

Teatr na Polach Elizejskich w Paryżu, 1913

Wnętrze kościoła Notre Dame w Raincy, 1923

Fotografie: © Chevojon, © Fondation Perret, Auguste et Perret frères.

Polecamy również

Konkursy i nagrody

Konkurs na projekt Centrum Zwiedzających przy Muzeum na Majdanku

sie 17, 2022

Państwowe Muzeum na Majdanku ogłosiło konkurs na projekt rozbudowy Centrum Obsługi Zwiedzających Muzeum oraz rewitalizacji istniejącego budynku.

Architektura mieszkalna, Historia architektury, Urbanistyka

Pałace dla ludu. Architektura mieszkaniowa polskiego socrealizmu

pa� 8, 2019

Przyzwyczailiśmy się myśleć i mówić o architekturze socrealizmu jako o pomniku dawnego reżimu albo szpetnej bliźnie, którą poprzedni ustrój pozostawił na obliczach polskich miast. Jak to jednak zwykle bywa, prawda niewiele ma wspólnego z pogłoską. Szczególnie, jeśli rozważymy problem w jego kontekście historycznym i skupimy się na budownictwie mieszkaniowym, czyli istocie architektury socrealistycznej.

Historia architektury, Mała architektura

Muzeum Rewolucji Kulturalnej w Dayi (Chiny)

lut 25, 2019

Muzeum Rewolucji Kulturalnej, a raczej specyficzny kontekst, który je otacza, mogłoby śmiało służyć za jedną z ikon sprzeczności współczesnych Chin. Gmach, w którym mieści się wystawa propagująca idylliczny obraz tryumfu maoizmu i przemian z końca lat ’60, mieści się bowiem w centrum dzielnicy butików i usług przeznaczonych dla nowego mieszczaństwa. I chociaż stojące za przedsięwzięciem lokalne władze miasta Dayi, w prowincji Sichuan, podkreślają, że chodziło o zaznaczenie zależności między kulturą, a gospodarką, trudno nie dopatrywać się w zestawieniu muzeum z przestrzenią handlu deklaracji politycznej.

Wydarzenia

Szkło zbrojone Saint-Gobain Glass

sty 31, 2019

Szkło to znakomity materiał do zastosowania w przestrzeni publicznej. Dekoracyjny, wytrzymały, o dużej wartości kreacyjnej ma zastosowanie w salach konferencyjnych, drzwiach i ścianach działowych biur, schodach czy podłogach w muzeach.

Komentarze

Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.