Drewniany słowik z Saint Jean de Moirans

Lwów słynie z ładnej starówki, opery i roju polskich turystów w podobnym stopniu zafascynowanych niskim kursem hrywny, co urodą miasta. O tym, co jest poza, wiemy niewiele, choć po innych dzielnicach miasta spodziewamy się raczej radzieckiego molocha niż dobrej architektury. To jednak tylko część prawdy. Wszak to, co ukryte, bywa niekiedy równie interesujące, co znane landmarki.

Hiszpański architekt i grafik, Federico Babina, zdążył już odznaczyć się w pamięci internautów. Dwie serie ilustracji, które wypuścił na rynek błyskawicznie zrobiły wirtualną furorę. Pierwszym cyklem były spikselowane portrety kultowych postaci architektury, drugim: Archiset, prezentujący wizerunki wnętrz i plenerowe pejzaże z kilkunastu arcydzieł kina (wśród nich filmy Hitchcocka, Kubricka, Spielberga). Do graficznej plejady dołączyła w tym tygodniu nowa seria wyprodukowana przez Hiszpana: abstrakcyjne wizerunki 33 architektów.

Do Europy dotarła wreszcie głośna wystawa „Architektura w mundurze. Projektować i budować w czasie II Wojny Światowej [Architecture en uniforme. Projeter et construire pour la Seconde Guerre Mondiale]. Ekspozycja będzie gościć w paryskim Cité de l ‚architecture aż do początku września, co oznacza, że w trakcie wakacji ma szanse zobaczyć ją rzesza zwiedzających. Nie bez przyczyny muzealnicy zdecydowali się poświęcić wystawie badającej konsekwencje jakie miały dla budownictwa mroczne lata 1939-1945 najlepszy okres turystycznego kalendarza. Prezentowana po raz pierwszy w Kanadzie „Architektura w mundurze” okazała się nie tylko frekwencyjnym sukcesem, ale przede wszystkim wydarzeniem środowiskowym.

Już w przyszły wtorek będzie miało premierę polskie wydanie „Pełni Architektury” Waltera Gropiusa. Wszystko wskazuje na to, że książka, podobnie jak wydane kilka miesięcy temu przez Centrum Architektury eseje Adolfa Loosa i Le Corbusiera, skazana jest na rynkowy sukces. Grono miłośników architektury wyszło już dawno poza mury politechnik i uniwersytetów, a fundamentalne, wydawałoby się trącące myszką teksty, znajdują coraz szersze grono odbiorców.