Tańczący Dom, czyli niespełniony sen Warszawy

Tańczący Dom, czyli niespełniony sen Warszawy

Tańczący Dom (cz. Tančící dům), to budynek usytuowany w handlowej dzielnicy Nowe Miasto na prawym brzegu Wełtawy w Pradze. Został zaprojektowany w 1992 r. przez czeskiego architekta chorwackiego pochodzenia – Vlado Milunića oraz Franka Gehry'ego, Amerykanina o polsko-żydowskich korzeniach, laureata Nagrody Pritzkera z 1989 r.

Ukończony w 1996 r. budynek, z uwagi na swój charakterystyczny wygląd został pierwotnie nazwany przez Gehry'ego – domem Freda i Ginger, na cześć słynnej pary hollywoodzkich tancerzy, Freda Astaire’a i Ginger Rogers, jednak określenie to nie przyjęło się w Czechach. Co ciekawe, jeszcze przed zbudowaniem Tańczącego Domu, Gehry interesował się zaprojektowaniem nowatorskiego budynku w Warszawie, ale władze stolicy przestraszyły się dekonstruktywistycznego stylu prezentowanego przez architekta.

Tańczący Dom powstał w miejscu, gdzie znajdowała się kamienica zniszczona podczas amerykańskiego bombardowania Pragi w 1945 r. Dopiero w 1960 r. teren ten został oczyszczony ze zgliszczy, jednak aż do początku lat dziewięćdziesiątych XX w. pozostawał niezagospodarowany. Na skutek działań prezydenta Václava Havla zrodził się śmiały projekt stworzenia w tym historycznie ważnym miejscu nowoczesnego ośrodka kulturalnego, zaś holenderska firma ubezpieczeniowa Nationale-Nederlanden (od 1991 r. ING Bank) zgodziła się sponsorować budowę nowego domu. Z uwagi na doskonałą kondycję finansową banku, fundusze na realizację projektu były praktycznie nieograniczone. Na głównego architekta przedsięwzięcia wybrano Vlado Milunića, który zaprosił do współpracy słynnego już wówczas Franka Gehry'ego.   

Speedbump49 [CC0], from Wikimedia Commons
 Speedbump49 [CC0], from Wikimedia Commons

Podczas pierwszego spotkania w Genewie, Gehry i Milunić zdecydowali się na stworzenie oryginalnego budynku składającego się z części statycznej oraz dynamicznej, co miało symbolizować transformację ustrojową w Czechach. Architekci ustalili, że swój projekt ufundują na ówcześnie święcącym triumfy, stylu dekonstruktywistycznym. Dzięki użyciu 99 betonowych paneli o różnym wymiarze i kształcie powstał obiekt dynamiczny, "pozostający w ruchu".

Tańczący Dom składa się z dwóch połączonych ze sobą wież: statycznej, zbudowanej z kamienia (Fred) oraz szklanej, dynamicznej (Ginger). Obecnie pełni on rolę biurowca, gdzie swoje siedziby mają głównie dobrze prosperujące firmy oraz kancelarie prawne. Na najwyższym piętrze znajduje się restauracja oraz taras widokowy.   

Udostępnij wpis

Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.
comments powered by Disqus
Newsletter Architectu
Otrzymuj informację o nowych wpisach, produktach, wywiadach.

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.