W grudniu 2019 r., już po raz piąty, została przyznana Nagroda Architektoniczna Prezydenta Warszawy. Wśród wyróżnionych obiektów znalazła się, usytuowana na placu Hallera, Tężnia solankowa, która otrzymała dwie statuetki – za najlepsze rozwiązanie proekologiczne oraz najlepszą przestrzeń publiczną stolicy.
Przestrzeń dla każdego
Działająca od 2018 r. Tężnia solankowa na placu Hallera jest pierwszym tego typu obiektem w Warszawie i drugim, po Marysinie Wawerskim, w Województwie mazowieckim. Pomysłodawcą przedsięwzięcia jest Kamil Ciepieńko, radny ze Stowarzyszenia Kocham Pragę, którego swoimi głosami, podczas obrad nad budżetem partycypacyjnym dzielnicy, wsparli mieszkańcy Pragi-Północ. Według Ciepieńki koszt całego projektu zamknął się w granicach ok. 250 tys. złotych. Oczywiście wobec możliwości przywrócenia zaniedbanego dotychczas placu mieszkańcom, pieniądze nie grały wielkiej roli. Liczyła się idea zintegrowania pokoleń wokoło nowej, ogólnodostępnej i przyjaznej przestrzeni.
Prosto z Ciechocinka
Projekt wykonanego z gałęzi tarniny i drewna obiektu powierzono Dorocie Wachowskiej-Dyszkiewicz, Markowi Kolasie, Piotrowi Kurpienikowi i Sławomirowi Wochniakowi. Architekci postawili na klasyczne rozwiązania, tworząc strukturę o długości 10,70 m, szerokości 1,80 m oraz wysokości 3,90 m. Najważniejszym elementem konstrukcji są specjalne podziemne zbiorniki, których pojemność wynosi 10 m³. To w nich znajduje się sprowadzona z Ciechocinka solanka, która za pomocą pompy transportowana jest na zwieńczenie tężni, skąd spływa po gałęziach tarniny i stopniowo odparowuje tworząc - zbliżony do morskiego, niepowtarzalny mikroklimat pozytywnie wpływający na zdrowie człowieka. W przypadku placu Hallera stężenie solanki wynosi ok. 8 %.
Jak zaznaczają naukowcy wystarczy od 15 do 30 minut kontaktu z wydzielaną przez tężnię charakterystyczną mgiełką. Jej lecznicze działanie zaleca się przede wszystkim ludziom z chorobami nowotworowymi, serca, płuc czy z nadczynnością tarczycy. Jednak w celu poprawy samopoczucia z bogactwa mikroelementów zawartych w solance może skorzystać każdy.
Moda na tężnie solankowe
Jurorzy Nagrody Architektonicznej Prezydenta Warszawy zwrócili uwagę na ożywczą funkcję znajdującej się w zachodniej części placu Hallera tężni. Według nich obiekt stał się nieoczywistym impulsem, który pobudził tę część miasta, stając się istotnym miejscem spotkań oraz rekreacji. Projekt doskonale wpisał się w dialog dotyczący stworzenia przyjaznego klimatu miejskiego, klimatu wolnego od smogu i zanieczyszczeń.
Jeszcze przed ogłoszeniem wyników warszawskiego konkursu architektonicznego, w stolicy zapanowała moda na tężnie solankowe. Do budżetu obywatelskiego na bieżący rok - 2020 wpłynęło dokładnie czterdzieści projektów budowy tężni solankowych. Mają one powstać m.in. w Bemowie, Włochach, Mokotowie, Ochocie, Ursynowie, Targówku, Pradze-Południe oraz Pradze-Północ, której mieszkańcy zdają się być zachwyceni obecnością tej przy placu Hallera.
Trzymamy kciuki za pojawienie się kolejnych tego typu, proekologicznych obiektów.
Waldspirale to niewątpliwie jeden z najoryginalniejszych budynków mieszkalnych usytuowanych na Starym Kontynencie. Niektórzy widzą w nim fantasmagoryczny obiekt wycięty wprost z kreskówek Disneya, inni, spiralny obszar leśny, który niespodziewanie wyrósł w Darmstadt, mieście będącym kolebką niemieckiej secesji.
Od kilkunastu lat w lasach Mar Azul, czterysta kilometrów na południe od Buenos Aires, studio BAKarquitectos realizuje zespół indywidualnych willi. Sosnowe lasy i krystaliczne, morskie powietrze są nie tylko tłem dla eleganckich gmachów, ale także czynnikami współdecydującymi o ich wyjątkowości.
Moda na videoblogi dotarła do polskiego środowiska architektonicznego. Czy pierwszy kanał na polskim YouTube poświęcony historii architektury i urbanistyki, Architecture is a good idea, doczeka się niedługo wirtualnej konkurencji?
Tańczący Dom (cz. Tančící dům), to budynek usytuowany w handlowej dzielnicy Nowe Miasto na prawym brzegu Wełtawy w Pradze. Został zaprojektowany w 1992 r. przez czeskiego architekta chorwackiego pochodzenia – Vlado Milunića oraz Franka Gehry'ego, Amerykanina o polsko-żydowskich korzeniach, laureata Nagrody Pritzkera z 1989 r.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub
nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.
comments powered by Disqus
Newsletter Architectu
Otrzymuj informację o nowych wpisach, produktach, wywiadach.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.