Böhm Gottfried

Böhm Gottfried

Gottfried Böhm, foto. Elke Wetzig [CC BY-SA 4.0  (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], Wikimedia Commons
Gottfried Böhm, foto. Elke Wetzig [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], Wikimedia Commons

Gottfried Böhm urodził się 23 stycznia 1920 r. w Offenbach am Main w Hesji. Jego ojciec Dominikus Böhm specjalizował się w projektowaniu oraz budowaniu kościołów na terytorium Niemiec. Dziadek Böhma także był architektem.

Po ukończeniu Politechniki w Monachium w 1946 r., podjął studia na kierunku rzeźbiarskim na Akademii Sztuk Pięknych. Wiedzę z zakresu modelowania gliny wykorzystał później w swoich licznych projektach architektonicznych.  

Od 1947 r. Böhm pracował w biurze swojego ojca, a po jego śmierci w 1955 r. przejął rodzinną firmę. W tym okresie pracował także w Towarzystwie Odbudowy Kolonii pod kierunkiem Rudolfa Schwarza. W 1951 r. wyjechał do Nowego Jorku, gdzie pracował przez sześć miesięcy w firmie architektonicznej Cajetan Baumann. Za oceanem poznał dwóch wybitnych niemieckich architektów: Ludwiga Miesa van der Rohe’a i Waltera Gropiusa.

W 1948 r. Böhm ożenił z Elizabeth Haggenmüller, również architektką, którą poznał podczas studiów w Monachium. Wspomagała go w kilku przedsięwzięciach, pracując głównie nad projektami wnętrz. Mają czterech synów, z których trzech jest teraz architektami.

Kościół pielgrzymkowy w Neviges, foto. seier+seier [CC BY 2.0], Wikimedia Commons

Przez kolejne dziesięciolecia Böhm konstruował kościoły, muzea, centra obywatelskie, budynki biurowe oraz domy mieszkalne głównie w Niemczech. Uważany jest za architekta ekspresjonistycznego, eksplorującego idee Bauhausu, uczelni artystyczno-rzemieślniczej powstałej w Weimarze z inicjatywy mistrza Waltera Gropiusa.

Böhm definiował siebie jako architekta, który łączy rozwiązania artystyczne z przeszłości oraz przyszłości. Słowa „połączenie” używał na wielu poziomach swoich architektonicznych kreacji. Jego budynki były często fuzją przestrzenni prywatnych i publicznych. Szukał także nowych zastosowań dla opuszczonych obszarów miejskich. Jego wcześniejsze projekty były wykonywane głównie w betonu, z czasem zaczął używać stali i szkła.

W 1986 r. otrzymał prestiżową Nagrodę Pritzkera. Jest także laureatem wielu niemieckich oraz światowych nagród architektonicznych. 

Najważniejsze dzieła:

1963-1968 Kościół pielgrzymkowy w Neviges

1964-1969 Ratusz w Bergisch Gladbach

1968 Kościół Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa w Kolonii-Lindenthal z parafialnym młodzieżowym domem kultury i biblioteką

1968-1970 Kościół św. Mateusza w Düsseldorfie

1963-1965 Kościół Serca Jezusa Chrystusa w Bergisch Gladbach-Schildgen

1985 Biurowiec Zublin w Stuttgarcie

Udostępnij wpis

Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.
comments powered by Disqus
Newsletter Architectu
Otrzymuj informację o nowych wpisach, produktach, wywiadach.

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.