Modernizacja historycznego komisariatu w Sydney
Australijscy architekci z biura Welsh + Major zmodernizowali dziewiętnastowieczny budynek komisariatu policji w Sydney i przekształcili go w oryginalną restaurację z przeszkloną przestrzenią jadalnią i zakratowanym, wystającym poza obręb oryginalnych murów, wejściem. Miejsce położone w historycznej części Sydney, znane miejscowym jako The Rock (ang. skała), zostało zaprojektowane około 1880 roku przez rządowego architekta Jamesa Barneta i to jemu zawdzięcza charakterystyczną neo-klasycystyczną fasadę w palladiańskim stylu.
ROMANTYCZNA KOLACJA W POKOJU PRZESŁUCHAŃ
Dziewiętnastowieczny komisariat został zamknięty w 1974 i przez kolejne 35 lat był zajmowany przez różnych właścicieli i pełnił różne funkcje. Jest to charakterystyczny i rozpoznawalny budynek w tej części Sydney, dlatego inicjatorom przebudowy zależało na zachowaniu jego dawnego charakteru i nawiązaniu do ciekawej historii.
Modernizację obiektu zlecono architektom z pracowni Welsh + Major, którzy zdecydowali się zachować wyeksponowaną od ulicy, oryginalną, dwukondygnacyjną fasadę. Reszta budynku, czyli jednopiętrowy pawilon wykonany głównie z czerwonej cegły, został przebudowany tak, aby mógł pełnić funkcję restauracji lub kawiarni. Na obu poziomach schowanych za fasadą oryginalnie znajdowały się biura, połączone drewnianymi schodami. Po przebudowie zdecydowano się stworzyć tam miejsce na ustawienie kilku stolików.
Dawny spacerniak został przekształcony w kuchnię, a pozostałe budynki komisariatu, położone na tyłach w powierzchnię stricte restauracyjną. Ciekawostką jest to, że pierwotnie znajdowały się w nich cele i pokoje przesłuchań. Architekci zdecydowali się zachować oryginalny, wąski korytarz, przebiegający środkiem budynku pomiędzy celami, który został dodatkowo doświetlony, dzięki oknom położonym nieco poniżej poziomu dachu.
NOWE ŻYCIE AUSTRALIJSKIEGO KOMISARIATU
Niektóre elementy dekoracyjne mają nawiązywać do pierwotnej funkcji budynku. Odnowiono oryginalne elementy wyposażenia komisariatu, między innymi metalowe drzwi do cel oraz zakratowane okna. Twórcom projektu zależało na tym, aby podkreślić wyjątkowy, historyczny klimat miejsca, a subtelnymi nawiązaniami obudzić uśpione duchy dawnego komisariatu. Nawiązaniem do oryginału było również wykorzystanie do renowacji elementów wykonanych z mosiądzu, miedzi, szkła i malowanej na czarno stali. Na tyłach ścianę zastąpiono przeszkleniem, przez które można wyjść na podniesione patio. To głównie dzięki tej innowacji udało się zmienić mroczny, dziewiętnastowieczny komisariat w przestronną i jasną restaurację.
Zdjęcia dzięki uprzejmości pracowni Welsh + Major.
Lovell Beach House, uważany za jedno z najważniejszych dzieł reprezentujących wczesny modernizm w Stanach Zjednoczonych, usytuowany jest tuż przy oceanie na Półwyspie Balboa w Newport Beach, w Kalifornii. Budynek został ukończony w 1926 r. przez architekta Rudolfa Schindlera.
World Trade Center znane jest przede wszystkim z największego zamachu terrorystycznego. Jednak aktualnie największą, choć niezbyt rozpowszechnioną informacją, jest rozpoczęcia działalności nowego biurowca w kompleksie Światowego Centrum Handlu.
Dyskusje wokół odbudowy Pałacu Saskiego nie słabną, a stowarzyszenie Saski 2018 nie daje za wygraną. W kolejnych polemikach coraz mocniej zaznaczany jest kontekst odbudowy: rekonstrukcja Zamku Berlińskiego (która kiedy dobiegnie końca, okaże się zapewne wielkim sukcesem) i szereg zamkowych falsyfikatów w Polsce (z zamkiem poznańskim na czele). Zawieszenie dyskusji między nieistniejącym jeszcze ideałem odbudowy, a serią jak najbardziej realnych architektonicznych porażek raczej nie przysłużyło się zwolennikom projektu. Kwestia stołecznego pałacu ma szansę stać się polskim odpowiednikiem ośmioletniej debaty o szansach na odbudowę pałacu Marii Antoniny z podparyskiego Saint-Cloud.
Arseniusz Romanowicz, architekt stojący za projektem stołecznego Dworca Centralnego, miał po zakończeniu budowy powiedzieć, że dworzec „to właściwie wiata”, ale „wiata, z której jest szczególnie dumny”. Przyznać należy, że fałszywa skromność Romanowicza otwiera ciekawe zagadnienie. W oczach architekta wiata była czymś poślednim, gorszym, niezasługującym na miano wielkiej architektury. Dworzec jako udana artystycznie i funkcjonalnie wiata był w architekturze czymś unikatowym. Dzisiaj coraz częściej myślimy jednak o małej architekturze w autonomicznych kategoriach.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.