Jaka jest rola architektury w kształtowaniu środowiska naturalnego i w jaki sposób może przyczynić się ona do poprawy warunków klimatycznych na świecie? Oto pytania, przed którymi w obliczu kryzysu klimatycznego już teraz stają architekci z całego świata. Zagadnienia te stały się myślą przewodnią twórców Pawilonu Tureckiego na La Biennale di Venezia.
Wystawa, za której organizacje odpowiada zespół architektów (E. Ece Emanetoğlu, Melis Uğurlu, Betsy Clifton, Samet Mor, Ian Erickson) na czele z kuratorem Neyranem Turanem, składa się ze ściśle połączonych ze sobą części, tworząc obszerną i spójną całość. Zarówno przewidziane instalacje artystyczne, jak i szereg publikacji w sieci oraz wykorzystanie innych narzędzi multimedialnych, opowiadają historię współczesnego świata, którego jedyną nadzieją na uzdrowienie jest podjęcie radykalnych kroków, otwarcie się na zmiany i gotowość do pracy dla dobra i bezpieczeństwa przyszłych pokoleń.
Instalacja składa się z czterech dioram: Projekty, Dokumentacja, Urywki oraz Rozmowy i Eseje, z których każda koncentruje się na kolejnych aspektach zagadnienia, poszukując elementów, które mogą posłużyć architektom za narzędzia do zapoczątkowania potrzebnych zmian. Kurator wystawy podkreśla, że zadaniem Pawilonu Tureckiego jest wzbudzić w twórcach i miłośnikach architektury przemyślenia na temat jej nieodkrytego potencjału w rozwiązywaniu kwestii klimatycznych.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.