Fabryka obuwnicza Fagus, została zaprojektowana przez dwóch wybitnych niemieckich architektów, Waltera Gropiusa oraz Adolfa Meyera. Usytuowana jest w mieście Alfeld w Dolnej Saksonii.
Amerykański kapitał
Fabryka uznawana jest za istotny przykład wczesnej architektury modernistycznej. Pomysłodawcą zbudowania nowatorskiego budynku przemysłowego był Carl Benscheidt (1858-1947), który w 1910 r. założył firmę Fagus i przystąpił do współpracy z zamożną amerykańską firmą USM. Amerykanie udostępnili swój kapitał, za który przedsiębiorca nabył działkę oraz zatrudnił architekta Eduarda Wernera. Jednak Benscheidt nie był zadowolony jego z propozycji projektowych. Dlatego w styczniu 1911 r. skontaktował się ze wschodzącą gwiazdą światowej architektury, Walterem Gropiusem, prosząc go o przeprojektowanie szkiców Wernera. W ten sposób rozpoczęła się długa i owocna współpraca, która trwała aż do roku 1925, kiedy to ostatnie budynki fabryki zostały ukończone.
Owoc wieloletniej współpracy mistrzów
Budowa rozpoczęła się w maju 1911 r. Gropius zaprosił do współpracy swojego kolegę, Adolfa Meyera. Architekci musieli działać pod presją czasu, gdyż Benscheidt pragnął, żeby fabryka mogła rozpocząć produkcję zimą tego samego roku, co częściowo się udało. Jednak wobec olbrzymiej liczby zamówień budynek okazał się za mały. Trzeba było dobudować wiele mniejszych obiektów, które miały wspomóc działanie zakładu. Od 1913 r. rozpoczęły się dalsze prace, przerwane na czas trwania I wojny światowej. Ostatecznie zrealizowanie całego przedsięwzięcia zajęło projektantom ponad 14 lat.
Najbardziej reprezentacyjnym obiektem fabryki jest budynek główny, nazywany – Fagus. Posiada on kurtynową elewację ze szkła oraz stali w części frontowej. Konstrukcyjna rama została oddalona od elewacji o 4 centymetry. Konstrukcja posiadająca również szklane naroża jest prosta, elegancka oraz funkcjonalna. Wnętrze obiektu, w którym znajdowały się głównie biura, zostało wykończone przez projektantów w połowie lat 20 XX. wieku.
Pozostałe dwa wyróżniające się wielkością budynki na terenie kompleksu, to hala produkcyjna oraz magazyn. Oba powstały w 1911 r. i zostały rozbudowane dwa lata później. Oprócz nich Gropius i Meyer stworzyli szereg mniejszych obiektów.
Fabryka została uznana za zabytek architektoniczny w 1946 r. W latach 1982 – 2002 została gruntownie odrestaurowana i jest obecnie udostępniania zwiedzającym. Jej nazwa pochodzi od łacińskiego zwrotu "fagus sylvatica", co oznacza "buk" lub "drewno bukowe". Drewno bukowe jest tradycyjnym surowcem z którego produkuje się obuwie.
Archello to jeden z najpopularniejszych portali związanych z architekturą. Co roku wyróżnia on najciekawsze i najpiękniejsze projekty świata. W tym gronie znalazł się również polski dom - From the Garden House, zaprojektowany przez Roberta Koniecznego. Czym, w swoim wyglądzie zachwycił jurorów? Dowiesz się z tego artykułu!
Paryska wystawa, pokazująca Tschumiego jako architekta, wykładowcę, teoretyka i pisarza, pokazuje proces tworzenia architektury jako serię problemów, idei i inspiracji oraz podejmuje próbę sformułowania współczesnej definicji architektury. Twórczość Tschumiego od 1975 roku do dzisiaj jest zaprezentowana w grupach tematycznych, których kluczem wyboru były najważniejsze pytania zadawane przez architekta podczas pracy: zarówno tej koncepcyjnej, teoretycznej, jak i stricte projektowej. Głównym tematem wystawy jest zatem sam proces, podczas którego idea twórcy może przerodzić się w budynek.
W zeszłym roku Australia hucznie obchodziła czterdziestolecie Opery w Sydney. Po kilku okazałych bankietach i napuszonych przemówieniach oficjeli przyszedł też czas na reprinty archiwaliów i nowe publikacje. Jedna z nich, „Jørn Utzon: Drawings and Buildings”, wydana w grudniu przez Princeton Architectural Press, w ciągu ostatnich czterech miesięcy zdobyła sobie w anglosaskim świecie architektury dużą popularność.
Przy realizacji obiektów sportowych w Soczi Rosjanie próbowali postawić na zdrowy rozsądek. Doświadczenia Igrzysk Olimpijskich w Atenach, Vancouver i w Pekinie pokazały, że architektoniczna oprawa imprezy to nie tylko wyzwanie artystyczne i logistyczne. Po wyjeździe sportowców i kibiców, kiedy wygasły już fajerwerki wieczoru zamknięcia Igrzysk, organizatorom igrzysk z poprzednich lat przyszło zmierzyć się z problemem utrzymania i ponownego zdefiniowania funkcji budynków zbudowanych z myślą o wydarzeniu. W Soczi, jak zapowiadano w trakcie przygotowań i prac budowlanych, wszystko miało zostać przemyślane i zaplanowane z dużym wyprzedzeniem.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub
nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.
comments powered by Disqus
Newsletter Architectu
Otrzymuj informację o nowych wpisach, produktach, wywiadach.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.