Drewniane laboratorium form. Pawilon na kampusie Uniwersytetu w Stuttgarcie
Tradycja budowania przez studentów szkół architektonicznych tymczasowych pawilonów zdobiących teren kampusu, choć rdzennie amerykańska, od kilku lat znajduje płodny grunt również w Europie. Pawilony to nie tylko możliwość zrealizowania własnego projektu, ale przede wszystkim laboratorium form artystycznych i poligon wdrażania unikalnych technologicznych rozwiązań. Oczywiście pawilony to również rodzaj architektonicznego kaprysu i nie każdą uczelnię stać na wygospodarowanie stosownego budżetu. Uniwersytet w Stuttgarcie nie należy jednak do najbiedniejszych.
Obiekt, który dzisiaj prezentujemy powstał dzięki współpracy Instytutu Projektowania Komputerowego oraz Instytutu Konstrukcji Budowlanych i Designu (ITKE). Studenci razem z młodszą kadrą jednostki opracowali projekt drewnianego, wolno stojącego pawilonu, którego struktura przypomina rodzaj jaskimi, albo przeprutej skorupy. Twórcom nie chodziło jednak tylko o stworzenie efektownej bryły. Niemiecki duch dał o sobie znać już u źródeł przedsięwzięcia. Projektantom chodziło bowiem głównie o wypróbowanie możliwości programowania morfologii łupiny w systemach komputerowych i tworzenie algorytmów obliczających kąty cięć drewnianych, bardzo cienkich płyt tworzących powłokę i szkielet obiektu.
Pawilon składa się z wielokątnych, różnokształtnych modułów przypominających struktury biologiczne. Za inspirację projektanci obrali sobie skorupę jeżowca. Pawilon nie jest jednak tylko adaptacją naturalnego modelu na język architektury. Drewniana skorupa inaczej niż jej morski pierwowzór rozgrywa rozkład sił ciężkości. Studenci różnicując sposób łączenia poszczególnych modułów i skośne układy brył umożliwili rozchodzenie się sił ciężkości po nieregularnych liniach. Dzięki temu, kiedy znajdujemy się wewnątrz pawilonu możemy podziwiać delikatnie pofalowaną płaszczyznę sklepienia.
Pawilon został zaprojektowany tak, aby mimo działającego na niego wiatru, możliwe było stworzenie kilkukrotnie większej w skali kopii, która wytrzymałaby analogicznie większe siły naporu.
Fotografie: © Roland Halbe, © ICD / ITKE Uniwersytet Stuttgarcki.
Autorzy: ICD / ITKE Uniwersytet w Stuttgarcie
Powierzchnia: 72 m²
Pojemność: 200 m ³
Materiał: sklejka brzozowa
Toruńska Hala Sportowo-Widowiskowa została nagrodzona przez Klub Sportowa Polska. Prestiżowy tytuł najlepszego obiektu o przeznaczeniu sportowym przyznawany jest przez Budowniczych Polskiego Sportu od piętnastu lat.
Globalny lider nieruchomości dystrybucyjnych - Prologis, Inc. poinformował o rozbudowie Prologis Park Bratislava o kolejne 23 700 metrów kwadratowych. Blisko 40 procent powierzchni zostało wynajęte firmie Geis Group.
Alison Nobbs i Sean Radford, australijski tandem architektoniczny pokazuje, że na antypodach brytyjska tradycja domu-twierdzy może być ciągle twórczo interpretowana. Przykład: Villa Glebe w Sydney, który jest nie tylko betonową fortecą, ale też designerskim cackiem.
Współczesna architektura zazwyczaj bazuje na formach nowoczesnych czy nawet futurystycznych. Klasyczne trendy dostosowane są do oczekiwań aktualnych inwestorów. Niejeden projektant próbując stworzyć wyjątkowy obiekt koncentruje się na tym co będzie, a nie na tym co było. Alexander Diem, wiedeński architekt, zrobił przysłowiowy krok w tył, a efektem jest niezwykle piękny projekt nowoczesnego domu.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.