The Sun Tower

The Sun Tower

The Sun Tower to 17-piętrowy (82 metry wysokości) budynek usytuowany przy ulicy 128 Pender Street w Vancouver, w Kolumbii Brytyjskiej w Kandzie, zaprojektowany przez kanadyjskiego architekta Williama Tuffa Whitewaya. Wieżowiec jest ikonicznym przykładem stylu Beaux-Arts.

Bulwersujące muzy

The Sun Tower jest ośmiokondygnacyjnym blokiem w kształcie litery L, zwieńczonym dziewięciopiętrową wieżą o sześciokątnym przekroju. Jego znakiem rozpoznawczym jest stalowa kopuła ze sztucznej patyny, która ma imitować miedzianą okładzinę. Kopułę zdobi dziewięć półnagich muz, nazywanych dziewicami. Ustawione na linii gzymsu i wykonane z terakoty zostały wyrzeźbione przez Charlesa Marega. Co ciekawe wyeksponowane nagie piersi muz, trwających w wyzywających pozach wywołały oburzenie wśród mieszkańców Vancouver podczas otwarcia budynku w 1912 r.

Kolejną charakterystyczną cechą budynku są liczne zdobione detale wypełniające kamienne progi pod wszystkim oknami. Wykonane są z andezytu wulkanicznego, pochodzącego z wyspy Haddington. Górna część wieży ozdobiona jej wykonanymi również z andezytu czaszkami zwierząt, które otoczone są girlandami owoców oraz kwiatów.

foto. Zhatt [Public domain]

Amerykański sen o Beaux-Arts

To właśnie kariatydy (posągi kobiecie) oraz liczne rzeźbione zdobienia i formy rustyki są charakterystycznymi cechami obecnie już praktycznie zapomnianego stylu Beaux-Arts, który narodził się we Francji, a inne kraje europejskie nie zasymilowały go na tyle, żeby brać udział w jego ewolucji. Beaux-Arts przypominał stylistyczne neorenesans i od roku 1795 nauczono go w prestiżowej paryskiej szkole École des Beaux-Arts. Od form renesansowych i neorenesansowych różnił się jednak bardziej artystowskim spojrzeniem na rolę zdobienia i dekoracji, które miały być bardzo bogate, wręcz nachalnie narzucające się obserwatorowi. Pod tym względem Beaux-Arts zbliżał się do rokoka oraz baroku i obfitował w rzeźby oraz posągi, najczęściej w naturalnych pozach, w przeskalowane elementy dekoracji balkonów, mnogość rustyki, kolumn oraz pilastrów. Niespodziewanie pod koniec XIX i na początku XX w. styl ten zdobył ogromną popularność za oceanem: w Stanach Zjednoczonych oraz w Kanadzie. Amerykańscy architekci połączyli kluczowe cechy stylu z nowoczesnymi technologiami budowlanymi. Owocem takiej  fuzji jest właśnie The Sun Tower.  

foto. Zhatt [Public domain]

Budynek został zamówiony przez L.D. Taylora, właściciela gazety „The Vancouver World” i miał stać się jej główną siedzibą. Taylor chciał, żeby wieżowiec był centralnym obiektem w mieście. W momencie ukończenia w 1912 r. The Sun Tower był najwyższy w Imperium Brytyjskim (82 m), przewyższając poprzedni rekord, budynek Dominium, znajdujący się tuż za rogiem. W roku 1913 w Toronto wybudowano 85-metrowy budynek Canadian Pacific Building, który odebrał to zaszczytne miano The Sun Tower.

W dniu 19 marca 2008 r. ogłoszono, że Sun Tower został sprzedany nowym właścicielom. Cena zakupu nie została ogłoszona, ale wartość budynku była szacowana na 6,16 mln USD. Nowi właściciele obiecali odrestaurować konstrukcję, będącą ważnym kulturowym dziedzictwem Kanady.

Udostępnij wpis

Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.
comments powered by Disqus
Newsletter Architectu
Otrzymuj informację o nowych wpisach, produktach, wywiadach.

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce lub konfiguracji usługi.