Mackintosh w płomieniach

Prawie sześć godzin trwa już walka szkockich strażaków z pożarem, który wybuchł koło godziny 12:30 w zabytkowych gmachu Szkoły Sztuk Pięknych w Glasgow. Rozmiar szkód jest ogromny, ale trudno póki co powiedzieć na ile ucierpiało arcydzieło Charlesa Mackintosha z 1909, a na ile tylko jego współczesne wyposażenie. Pożar rozpoczął się z nieznanych przyczyn w piwnicy budynku i w ciągu niespełna godziny zajął kilka pieter. Strażacy od 15:00 ochładzają wodą dach, żeby nie zajął się od płomieni.

Chociaż udało się ewakuować wszystkich studentów i kadrę – większość z nich „ze złamanym sercem” pozostała na miejscu. Naprędce, w porozumieniu ze strażakami, zorganizowano komitet sterujący akcją ratunkową. Jej przedmiotem jest secesyjne wyposażenie budynku. Metoda polega na wskazywaniu profesjonalnym ratownikom miejsc, w których znajdują się najcenniejsze obiekty.

SZKOCKA WIZYTÓWKA

Szkoła Sztuk Pięknych jest jedną z najważniejszych ikon szkockiej architektury i pełni rolę zbliżoną do narodowej relikwii. Zaprojektowana przez młodego szkockiego architekta Charlesa Rennie Mackintosha już w chwili oddania do użytku w 1909 roku była uważana za ikonę rodzimego nurtu secesji. Chociaż gmach z Glasgow był prawdziwą sensacją, sam architekt umierał dwadzieścia lat później w biedzie i zapomnieniu.

Historia zabytkowego budynku rozpoczyna się w latach ’90 XIX wieku, kiedy dynamicznie rozwijająca się uczelnia zaczęła cierpieć na lokalowy niedosyt. W 1897 roku rozpoczęto prace nad nowym budynkiem szkoły na Renfrew Street. Projekt realizowano w dwóch fazach. Obie części utrzymane są jednak w podobnej poetyce geometryzacji i umiaru. Szkocka, czy w ogóle Brytyjska secesja, tak w meblarstwie, sztukach użytkowych jak i architekturze odznaczała się nie płynnością linii i biologizmem form, ale eleganckim umiarem i delikatną, linearną dekoracją. Na ile przyszła odbudowa arcydzieła Mackintosha pozwoli zachować subtelności płonącego właśnie oryginału – czas pokaże.

Fotografie: Wikimedia Commons