Dining with Vincent. Konkurs
Platform UNI zaprasza architektów i studentów do udziału w konkursie Dining with Vincent, którego przedmiotem jest projekt restauracji inspirowanej życiem i twórczością znanego malarza Vincenta van Gogha.
Carreras Cigarette Factory to wzniesiony w latach 1926-28 dużych rozmiarów budynek (168 m długości) uważany za klasyczny przykład stylu art déco. Usytuowany jest w Camden w Londynie.
Ten imponujący obiekt powstał na zlecenie Carreras Cigarette Company, firmy powstałej w XIX w., początkowo jako niewielki lokalny sklepik. Podczas Pierwszej Wojny Światowej zapotrzebowanie na tytoń znacznie wzrosło, dlatego Bernhard Baron, ekscentryczny właściciel rosyjsko-żydowskiego pochodzenia wzbogacił się i mógł pozwolić sobie na zbudowanie znacznie większej i nowocześniejszej fabryki papierosów.
Do zaprojektowania oraz skonstruowania budynku, nazywanego także Camden Arcadia Works, Baron zatrudnił architektów: Marcusa Evelyna Collinsa, O.H. Collinsa oraz wspierającego ich Arthura George’a Porriego. Ich projekt powstał pod silnym wpływem ówczesnej mody na budynki inspirowane architekturą starożytnego Egiptu. W 1922 r. brytyjski archeolog Howard Carter zorganizował wyprawę do krainy faraonów, podczas której odkrył słynny grobowiec Tutanchamona. To wydarzenie odbiło się szerokim echem zarówno w ojczyźnie badacza, jak i na całym świecie. Niemal natychmiast akolici stylu art déco zakochali się w bogato zdobionych i perfekcyjnie wykonanych egipskich motywach budowlanych. W 1925 r. w Paryżu odbyła się wystawa przybliżająca Europejczykom architektoniczne dziedzictwo starożytnego Egiptu; również amerykańska kinematografia nie pozostała obojętna na tę powszechną egipską gorączkę.
Co ciekawe, na przełomie wieku XIX i XX w. państwo faraonów było światowym potentatem w produkcji i eksporcie tytoniu. Potężne egipskie firmy tytoniowe w swoich reklamach chętnie wykorzystywały estetykę odwołującą się do dziedzictwa ich narodu. Ten fakt wpłynął na decyzję zbudowania fabryki w duchu neoegipskiego art déco. Żeby wzmocnić efekt „orientalny”, podczas oficjalnego otwarcia Carreras Cigarette Factory zorganizowano pompatyczną ceremonię: schody oraz chodnik przed budynkiem pokryto piaskiem, zatrudniono aktorów przebranych w egipskie stroje oraz zorganizowano unikatowy wyścig rydwanów na Hampstead Road.
Budynek definiuje biała kolumnada złożona z dwunastu dużych kolumn papirusowych, pomalowanych w jaskrawe kolory i zwieńczonych stylizowanymi głowicami. Konstrukcję oplatają liczne ozdobne balustrady, na których widnieją egipskie hieroglify. Jednak najbardziej charakterystyczną cechą Carreras Cigarette Factory są dwa, pilnujące wejścia, liczące ponad 2,5 m wysokości, wykonane z brązu posągi kotów. Posągi były bezpośrednim odwołaniem do mitologicznej egipskiej bogini Bastet, a także nawiązaniem do czarnego kota, stanowiącego logo towarowe firmy Bernharda Barona. Czarny kot znajdował się na każdej paczce papierosów wyprodukowanej przez Carreras Cigarette Factory.
Nad wejściem do budynku znajdował się bogato rzeźbiony, uskrzydlony słoneczny dysk, symbol boga Horusa, który w wyniku podobieństwa do nazistowskiego orła (Reichsadler) został usunięty podczas II Wojny Światowej. Większość zewnętrznej powierzchni Carreras Cigarette Factory pokryta jest białym cementem. Fabryka jako pierwsza w Wielkiej Brytanii została zbudowana z betonu sprężonego, posiadała także klimatyzację.
W 1958 r. firma Barona została przejęta przez Rembrandt Tobacco Company i przeniesiona do Basildon, a następnie do Darlington. Budynek fabryczny stał się własnością Wielkiej Rady Londynu, która w latach 1960-62 przekształciła go w przestrzeń typowo biurową. Niestety, architekci odpowiedzialni za dostosowanie Carreras Cigarette Factory do współczesnych realiów zadecydowali o usunięciu stylizowanego zdobnictwa (w tym dwóch pilnujących wejścia posągów kotów), uznając je za niemodne i nieodpowiadające panującym ówcześnie standardom estetycznym.
W 1996 r. budynek został nabyty przez Resolution GLH, która zleciła firmie architektonicznej Finch Forman jego odrestaurowanie zgodnie z oryginalnym planem z 1926 r. Prace zakończyły się sukcesem, przywrócono ok. 80-90% cech charakterystycznych miejsca. Przed wejściem do budynku znowu zagościły, tym razem repliki, posągi dwóch majestatycznych czarnych kotów.
Platform UNI zaprasza architektów i studentów do udziału w konkursie Dining with Vincent, którego przedmiotem jest projekt restauracji inspirowanej życiem i twórczością znanego malarza Vincenta van Gogha.
Artysta i projektant Tomek Michalski zaprezentował światu koncept nowoczesnej nekropolii – miejsca pochówku dla wszystkich, niezależnie od pochodzenia i wyznania. Organiczny, lecz współczesny koncept cmentarza w malowniczym otoczeniu lasu podkreśla przynależność człowieka do świata natury, a także wspólnotę ludzi wszystkich religii i narodowości.
Projekt domu o tajemniczej nazwie Czarna Skała jest kolejnym przykładem na to, że architektura i natura nie są pojęciami przeciwstawnymi. Wręcz odwrotnie! Bogate i różnorodne środowisko naturalne może być niewyczerpanym źródłem inspiracji dla architekta, a będące efektem pracy ludzkich rąk budynki – elementami uzupełniającymi krajobraz.
Kaplica Rothko, znana z serii abstrakcyjnych obrazów uznanego malarza Marka Rothko, otworzy swoje podwoje już za kilka miesięcy. Odwiedzający będą mieli okazję skorzystać z nowych obiektów, takich jak park czy pensjonat.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.