Mauzoleum Abrahama Lincolna
Jeden z najsłynniejszych i najbardziej charakterystycznych budynków w Stanach Zjednoczonych, którego projektantem był Henry Bacon. Usytuowany jest w zachodnim krańcu parku National Mall i pełni rolę swoistego hołdu dla szesnastego prezydenta USA – Abrahama Lincolna.
Mauzoleum zostało wzniesione na wzór klasycznej greckiej świątyni: składa się z 38 kolumn doryckich wykonanych z białego marmuru nad którymi wyrzeźbiono 48 festonów symbolizujących 48 stanów Unii. W centrum budynku znajduje się posąg siedzącego na fotelu Lincolna (ok. 6 m wysokości i szerokości) autorstwa Daniela Chestera Frencha. Budowę obiektu rozpoczęto w 1915 r., a otwarcie miało miejsce 30 maja 1922 r.
Od czasów tragicznej śmierci Abrahama Lincolna amerykańskie społeczeństwo domagało się zbudowania pomnika narodowego upamiętniającego tego wybitnego polityka. Pierwszym monumentem poświęconym szesnastemu prezydentowi USA i usytuowanym w Waszyngtonie był posąg autorstwa rzeźbiarza Lota Flannerego. Posąg został wzniesiony przed ratuszem Dystryktu Kolumbii w 1868 r., trzy lata po zabójstwie Lincolna. Jeszcze w 1867 r. Kongres zlecił zbudowanie mauzoleum poświęconego prezydentowi. Pracę przy konstrukcji zaproponowano rzeźbiarzowi Clarkowi Millsowi. Jego projekt okazał się jednak zbyt wymagający finansowo i ostatecznie nie został zrealizowany.
Projekt stworzenia narodowego mauzoleum Lincolna został zawieszony do początku XX. wieku. 12 lutego 1914 r. Kongres Stanów Zjednoczonych wygospodarował 300 000 USD i nakazał rozpoczęcie prac budowlanych, które rozpoczęły się w marcu tego samego roku. 30 maja 1922 r. sędzia naczelny William H. Taft poświęcił obiekt podczas oficjalnej ceremonii otwarcia.
Wyglądem zewnętrznym konstrukcja nawiązuje do klasycznej greckiej świątyni i jest wykonana ze specjalnej odmiany marmuru sprowadzonego z Kolorado. Liczy 30 m wysokości, a jej powierzchnia to 57,8 na 36,1 m. Otacza ją perystyl złożony 36 kolumn doryckich (właśnie tyle stanów liczyła Unia w chwili śmierci Lincolna) oraz 2 znajdujące się przy wejściu za kolumnadę. Kolumny mają 13m wysokości oraz 2,3 m średnicy.
Mauzoleum wsparte jest na betonowym fundamencie o głębokości od 13 do 20 m, skonstruowanym przez firmę MF Comer and Company oraz National Foundation and Engineering Company. Jego wnętrze podzielone jest na trzy komory za pomocą dwóch rzędów czterech kolumn jońskich, z których każda liczy 15 metrów. W centralnej sali znajduje się imponujących rozmiarów posąg siedzącego i pogrążonego w zadumie Lincolna, który został wyrzeźbiony przez braci Piccirillich pod nadzorem rzeźbiarza Daniela Chestera Frencha. Posąg waży 175 ton i mierzy 5,8m wysokości.
Od 1959 (150. rocznica urodzin Lincolna) do 2008 r. mauzoleum zostało uwidoczniane na odwrocie monety jednocentowej, która od 1909 r. przedstawia popiersie Lincolna na froncie.
Zjednoczone Emiraty Arabskie od przeszło czterech dekad są najprężniej rozwijającym się państwem w Zatoce Perskiej. Niebotyczne środki finansowe jakimi dysponują Emiratczycy pozwoliły im zainwestować w rozwój niemalże wszystkich gałęzi gospodarki. Doskonałym przykładem ilustrującym ten wypływający z bogatych złóż ropy przepych jest Mall of the Emirates.
Jedna z ikon dwudziestowiecznej inżynierii, Wieża Szukowa, już niebawem może zniknąć z pejzażu Moskwy. W lutym zapadła na centralnym szczeblu decyzja o rozbiórce prawie stuletniej metalowej konstrukcji. I chociaż Moskwiczanie niespecjalnie przejęli się zapowiedzią architektonicznych zmian, zawrzało na szczeblu międzynarodowym. W komitecie obrony Wieży Szukowa stoją nie tylko ludzie ze świata sztuki (żeby wymienić tu tylko dyrektora londyńskiej Tate sir Nicholasa Serotę i historyka Jean-Louis Cohena), ale i praktycy architektury: Norman Foster, Rem Koolhaas, Guy Nordenson czy Leslie E. Robertson.
Wynik renowacji historycznego budynku nr 200 przy Piątek Alei, czyli historycznej dominanty Nowego Jorku, w pobliżu Madison Square Park przerósł oczekiwania. Rewitalizacji budynku dała nowy początek przestrzeni publicznej na wewnętrznym atrium budynku. Obecnie nowy dziedziniec prezentuje mocno zaakcentowany kontrast historycznych fasad z nowoczesnym projektem zieleni.
Ta rozpoczęta w roku 1975 budowa nie została do dziś dokończona. Początkowo miała służyć jako siedziba dla Naczelnej Organizacji Technicznej, jednak ostatecznie pomysł ten nie doszedł do skutku. Największym problemem jest jednak stworzony szkielet o wysokości 93 metrów, który jest najwyższym obiektem w mieście. Obiekt ten dodatkowo widoczny jest z praktycznie każdej części Krakowa i przez lata wyrosły liczne legendy o nim.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.