Ciche rewolucje w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej
O pracowni WWAA znów zrobiło się głośno. Kilka tygodni temu oddano bowiem do użytku opracowaną przez stołecznych dizajnerów Galerię Sztuki Średniowiecznej w Muzeum Narodowym w Warszawie. Współpraca z MNW nie jest jednak dla WWAA pierwszym prestiżowym zamówieniem wnętrzarskim. Kilka lat temu zespół pod batutą Marcina Mostafy i Natalii Paszkowskiej (współpracujący ze znanym scenografem Borisem Kudličką) opracował wyjątkową przestrzeń dla Teatru Wielkiego – Opery Narodowej.
Recepcja dla artystów we foyer Teatru Wielkiego od początku wydawała się przedsięwzięciem trudnym. Wnętrza teatru, zniszczone w czasie wojny i odbudowywane do połowy lat ’60 przez Bohdana Pniewskiego (autora m.in. wnętrz sejmowych i Domu Chłopa – Hotelu Gromada) wymagały od architektów uszanowania historycznego kontekstu. WWAA przy renowacji hallu oparli się w związku z tym na postulacie twórczej renowacji.
“Wszystkie powstałe koncepcje są ściśle związane z zastanym kontekstem. Zaprojektowane przez Bohdana Pniewskiego formy są reinterpretowane w innym materiale lub w innej funkcji i stanowią most pomiędzy nowo stworzonymi implantami a elementami istniejącymi. Istniejący na marmurowej okładzinie wzór został odtworzony jako funkcjonalna ściana szatni. Składane stalowe wieszaki na tle drewna oraz oświetlenie na tle sufitu powtarzają rytm zastanych kamiennych szczelin.”
Oprócz recepcji, studio WWAA opracowało również projekty odświeżenia głównego foyer teatru. Uwagę zwracają szczególnie bary, których fronty opracowano w powyginanej blasze. W poszczególnych polach, ustawionych pod przeciwnymi katami, odbijają się raz płyty posadzki, raz fragmenty marmurowej okładziny ścian.
zdjęcia: Jakub Certowicz, dzięki uprzejmości pracowni projektowej WWAA.
Dziś wielkie otwarcie międzynarodowego święta architektury i innowacji – Expo 2020. Wydarzenie, którego gospodarzem jest Dubaj, zostało przełożone o rok z powodu pandemii koronawirusa. Każdej edycji wydarzenia towarzyszy prezentacja pawilonów krajów biorących udział w wystawie, za których projekty odpowiadają światowej sławy architekci. Przedstawiamy 5 najciekawszych propozycji pawilonów na tegoroczne Expo.
Bywają budynki, które z chwilą powstania natychmiast przejmują architektoniczne panowanie nad okolicznym krajobrazem, a nawet nad całą tkanką miejską. Górują majestatycznie, budząc podziw i szacunek mieszkańców oraz turystów, stając się wizytówką, a często - symbolem swoich czasów oraz zachodzących przemian społecznych. Bez wątpienia taką konstrukcją są Rudo Buildings, trzy kolosy dominujące nad Belgradem, stanowiąc tzw. Bramę Wschodnią stolicy Serbii.
Jeżeli wydaje się wam, że popularne przysłowie o szewcu, który chodzi bez butów, może funkcjonować w świecie architektury, to grubo się mylicie. Dla architekta własny dom mieszkalny staje się często odzwierciedleniem jego artystycznej wizji, niepodległą enklawą, w której może w pełni zaprezentować światu swoje twórcze "ja" bez potrzeby kompromisu z marudnym klientem czy wiecznie tnącym koszty deweloperem.
Kobiety i architektura? Z perspektywy 8 marca roku 2014 nie wydaje się to zestawienie szokujące. Zaha Hahid, irańsko—brytyjska gwiazda sztuki współczesnej, zdaje się zamykać dyskusje o szansach kobiet na odniesienie sukcesu w wydawałoby się mocno zmaskulinizowanym świecie budownictwa. Nie zawsze jednak tak było. Z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet Architectu proponuje krótki przegląd obecności kobiet w historii architektury.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.