Warsaw Spire rośnie z tygodnia na tydzień
Budynek Warsaw Spire mający docelowo osiągnąć wysokość 49 pięter rośnie w tempie jednej kondygnacji tygodniowo. W ubiegłym tygodniu zrównał się z 55 m budynkami bocznymi.
Rzeszów aspiruje do miana „polskiej Doliny Krzemowej”. W tym celu władze miasta stale wspierają przedsiębiorców i starają się rozwijać miasto w kierunku nowych technologii oraz szkolić coraz lepszych fachowców w lokalnych ośrodkach akademickich.
Władze skupiają się także na infrastrukturze. W roku 2012 powstało nowoczesne lotnisko. Teraz postanowiono stworzyć Centrum Wystawiennicze - Kongresowe. W przetargu, który odbył się w 2012 roku na budowę tego obiektu, zwyciężyła firma APP Dom Henryka Sobolewskiego. Kompleks powstaje na terenie Podkarpackiego Parku Naukowo-Technologicznego Aeropolis i będzie jednym z ważniejszych rzeszowskich obiektów.
Obiekt składa się z dwóch połączonych ze sobą części. Pierwsza to część kongresowa w której znajdą się dwie sale konferencyjne, sala bankietowa i kongresowa oraz restauracja i szatnia. Drugi budynek jest w kształcie dwóch półkopuł zestawionych ze sobą. Część ta dzięki odpowiedniej stylistyce wygląda bardzo futurystycznie i rzuca się w oczy. W tej części zaplanowano przede wszystkim organizację różnego rodzaju targów, wystaw czy prezentacji. Powierzchnia drugiej części to aż 7500 m2.
Obiekt ten już z zewnątrz sygnalizuje o swojej nowoczesności i innowacyjności. Część kongresowa zostanie dodatkowo wyposażona w szklaną kopułę którą będzie można otwierać. Dookoła obiektu znajdą się potężne place, na których także będzie można eksponować różnego rodzaju obiekty.
Centrum Wystawienniczo – Kongresowe
Lokalizacja: Jasionka, powiat rzeszowski
Inwestor: Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego, Rzeszowska Agencja Rozwoju Regionalnego
Projektanci: Autorska Pracownia Projektowa DOM, mgr inż. arch. Karolina Kozłowska, mgr inż. arch. Henryk Sobolewski
Wykonawca: Konsorcjum firm Best Construction Sp. z o.o. (lider) oraz Karpat-Bud Sp. z o.o. (partner)
Rozpoczęcie budowy: styczeń 2014
Planowane zakończenie budowy: marzec 2015
Kubatura: 177703m3
Powierzchnia całkowita: 22431 m2
Powierzchnia użytkowa: 13487 m2
Powierzchnia zabudowy: 9125 m2
Koszt inwestycji: ok. 135 mln zł (w tym ok. 64 mln zł ze środków unijnych, 70 mln zł z budżetu Województwa Podkarpackiego)
Budynek Warsaw Spire mający docelowo osiągnąć wysokość 49 pięter rośnie w tempie jednej kondygnacji tygodniowo. W ubiegłym tygodniu zrównał się z 55 m budynkami bocznymi.
W zeszłym roku Australia hucznie obchodziła czterdziestolecie Opery w Sydney. Po kilku okazałych bankietach i napuszonych przemówieniach oficjeli przyszedł też czas na reprinty archiwaliów i nowe publikacje. Jedna z nich, „Jørn Utzon: Drawings and Buildings”, wydana w grudniu przez Princeton Architectural Press, w ciągu ostatnich czterech miesięcy zdobyła sobie w anglosaskim świecie architektury dużą popularność.
Projektowanie zakrojone na tak zwanych „wykluczonych” i środowiska znajdujące się w sytuacjach ekstremalnych przeżywa od kilku miesięcy prawdziwy boom. Wydaje się, że nagroda Pritzkera dla Shigeru Bana ostatecznie przypieczętowała wieloletnią kampanię rewaluacji architektury społecznie zaangażowanej. Wejście „designu dla bezdomnych” na salony to jednak nie tylko wydarzenia o randze symbolicznej, ale przede wszystkim szereg nowych, bardzo ciekawych projektów. Część z nich, jak Cardborigami ze Stanów, czy francuskie A-Kamp47 zaskakują śmiałą, ale przy tym skrajnie funkcjonalną formą artystyczną. Inne, jak Apparatus X: Sustainable Disaster Relief Vehicle, wydają się z kolei realizacjami fundamentalnych potrzeb i trudno je rozpatrywać w kontekście innym niż szeroko rozumiany humanizm.
Społeczne konteksty architektury wydają się wychodzić ostatnio na plan pierwszy. Burza po kilku niefortunnych wypowiedziach Zahy Hahid i Nagroda Pritzkera dla Shigeru Bana to tylko wierzchołek góry lodowej. Po latach, w których myślenie o architekturze zostało zdominowane przez „wizytówkowe” projekty wieżowców i muzeów do łask wraca architektura zakrojona na masy (niekoniecznie te operujące kapitałem). Budownictwo socjalne zdobywa sobie w krytyce architektonicznej coraz mocniejszą pozycję. Sytuacji, z którą mamy obecnie do czynienia nie sposób nie porównać z boomem lat ’20 XX wieku, kiedy architekci zaczęli proponować awangardowe projekty osiedli robotniczych, czy nawet, jak miało to miejsce w np. w czeskim Zlinie, kompleksy całych miast.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.