Kindergarten Lichtenbergweg
Zainaugurowany w 2003 roku projekt Die Baupiloten jest wspólną inicjatywą studia architektonicznego Susanne Hofmann i Berlińskiego Uniwersytetu Technologicznego. Na portfolio przedsięwzięcia składają się głównie projekty budynków mieszkalnych i realizacje związane z sektorem edukacji i kultury. Ukierunkowanie na pozornie najbardziej maszynowy sektor, mało ma na szczęście wspólnego z taśmową produkcją projektów. Twórcy Die Baupiloten zaznaczają, że starają się łączyć praktykę z eksperymentami inżynierskimi, a w projektach brać pod uwagę ich uwarunkowania społeczne i ekologiczne.
Lipskie przedszkole Lichtenbergweg usytuowane jest w centrum niewielkiego parku. Architekci, aby nie łamać lekkiej poetyki otoczenia zdecydowali się na wykorzystanie na ścianach budynku okładziny z modrzewia i kontrastowo zestawionych pastelowych kolorów. Na tle barwnych płaszczyzn bardzo wyraźnie odbijają się w pejzażu sylwetki drzew.
Plan obiektu oparty na wijącej się literze S umożliwił charakterystyczne zaaranżowanie wejść do budynku i ciekawych perspektyw. Bryła raz otwiera się na przestrzeń, raz tworzy zagłębie umożliwiające schronienie się dzieci przed wiatrem.
Rozmieszczenie i rozmiary otworów okiennych dostosowano do wzrostu dzieci w wieku przedszkolnym. Analogicznie za ławki w parku służą niskie bale ze ściętych okolicznych drzew. Oprócz standardowego oświetlenia, w realizacji zdecydowano się na umieszczenie na dachu szeregu okien, które nie tylko otwierają klasy na światło słoneczne, ale także na desenie rysowane przez wiszące nad gmachem korony drzew.
zdjęcia: Jan Bitter, dzięki uprzejmości die Baupiloten.
Wiele młodych rodzin marzy o własnym domu. Jednak realizacja tego marzenia wcale nie jest łatwa, przede wszystkim z uwagi na ogromne obciążenie finansowe. Dlatego tym bardziej cieszy fakt, że urządzając dom można teraz sięgać po produkty w jakości premium bez obaw, że wyrwie to ogromną dziurę w budżecie domowym.
Perła architektury dawnej, zabytek wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO: meczet-katedra w Kordobie od tygodni jest sercem kontrowersji w Hiszpanii. Zaczęło się od regionalnych porachunków. Skargę oskarżającą Kościół o manipulowanie historią obiektu podpisało 150 tysięcy osób (w tym słynny architekt, Norman Foster). Ponad 80 tysięcy mieszkańców Andaluzji podpisało z kolei petycję, by budynek stał się w trybie pilnym własnością publiczną pod jurysdykcją Regionu. Spór lokalnego samorządu z hierarchami Kościoła szybko stał się pożywką dla ogólnokrajowych mediów.
Po zeszłorocznej gigantycznej prezentacji rysunków i projektów Le Corbusiera, nowym architektonicznym flagship project MOMA ma być Frank Lloyd Wright. Pretekstem dla nowojorskiej wystawy, która w dniu otwarcia przyciągnęła nie tylko uwagę mediów i badaczy, ale również na co dzień skłócone środowiska amerykańskich architektów i urbanistów jest pozyskanie przez muzeum obszernego archiwum architekta.
Arseniusz Romanowicz, architekt stojący za projektem stołecznego Dworca Centralnego, miał po zakończeniu budowy powiedzieć, że dworzec „to właściwie wiata”, ale „wiata, z której jest szczególnie dumny”. Przyznać należy, że fałszywa skromność Romanowicza otwiera ciekawe zagadnienie. W oczach architekta wiata była czymś poślednim, gorszym, niezasługującym na miano wielkiej architektury. Dworzec jako udana artystycznie i funkcjonalnie wiata był w architekturze czymś unikatowym. Dzisiaj coraz częściej myślimy jednak o małej architekturze w autonomicznych kategoriach.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.