Olimpia Port, nowa dzielnica Wrocławia czyli mieszkać lepiej, budować mądrzej
Deweloperzy idą z duchem czasu – ich inwestycje to coraz częściej wielofunkcyjne zespoły urbanistyczne, a nie pojedyncze obiekty. Zmiany na rynku nieruchomości wymuszają kreowanie nowych trendów w budownictwie mieszkaniowym – czas na powrót do idei osiedla społecznego.
Idea autonomicznych zespołów urbanistycznych wywodzi się z lat 20. minionego wieku. Zaproponowana przez Ebenezera Howarda koncepcja tzw. miast-ogrodów zakładała stworzenie osiedla oddalonego od ścisłego centrum miasta, które charakteryzowało się strefową zabudową, starającą się godzić funkcję mieszkalną i przemysł, przy znaczącym udziale terenów zielonych.
Antytezą idei osiedla społecznego w Polsce są blokowiska, które szybko zaczęły być postrzegane jako miejsca do spadania. „Pierwotna idea blokowisk zdezaktualizowała się wiele lat temu. Próbujemy wrócić do koncepcji osiedla, które zachęca do zacieśniania relacji międzyludzkich. Przestrzeń powinna inspirować do aktywności i ułatwiać integrację mieszkańców” – przekonuje Tomasz Sujak, dyrektor ds. handlowych w Grupie Archicom.
„Wizja osiedla społecznego jest nam szczególnie bliska. Nasze pierwsze doświadczenia związane są z realizacją projektu osiedla Cztery Pory Roku. Skupiliśmy się tam na tworzeniu rozwiązań, które ułatwią budowanie dobrych sąsiedzkich relacji” – podkreśla Dorota Jarodzka-Śródka, prezes wrocławskiej Grupy Archicom. Na przykład, na wrocławskim Jagodnie powstał centralny plac publiczny z rzeźbą, place zabaw i przestrzenie do grillowania. Do dyspozycji mieszkańców są świetlica osiedlowa i klub fitness.
Decyzja o tym, z czego wybudujemy nasz dom, bezpośrednio wpływa na komfort jego zamieszkiwania, trwałość, koszty eksploatacji i wiele innych rzeczy. Od projektu aż po ogrzewanie, materiał budowlany, na który się zdecydujemy, będzie determinował wszystkie kolejne wybory.
Projektem Bałtyckiego Parku Sztuki biuro WXCA nie tylko udowodniło swoją międzynarodową rangę, ale potwierdziło również, że czegokolwiek architekci się nie dotkną – zamienia się w złoto.
Społeczne konteksty architektury wydają się wychodzić ostatnio na plan pierwszy. Burza po kilku niefortunnych wypowiedziach Zahy Hahid i Nagroda Pritzkera dla Shigeru Bana to tylko wierzchołek góry lodowej. Po latach, w których myślenie o architekturze zostało zdominowane przez „wizytówkowe” projekty wieżowców i muzeów do łask wraca architektura zakrojona na masy (niekoniecznie te operujące kapitałem). Budownictwo socjalne zdobywa sobie w krytyce architektonicznej coraz mocniejszą pozycję. Sytuacji, z którą mamy obecnie do czynienia nie sposób nie porównać z boomem lat ’20 XX wieku, kiedy architekci zaczęli proponować awangardowe projekty osiedli robotniczych, czy nawet, jak miało to miejsce w np. w czeskim Zlinie, kompleksy całych miast.
Szkło to znakomity materiał do zastosowania w przestrzeni publicznej. Dekoracyjny, wytrzymały, o dużej wartości kreacyjnej ma zastosowanie w salach konferencyjnych, drzwiach i ścianach działowych biur, schodach czy podłogach w muzeach.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.