Przedszkole Taka Tuka
Jak przerobić osiedlową szarą kostkę na „bryłę z charakterem”? Twórcy niemieckiego projektu die Baupilotenz Uniwersytetu Technicznego w Berlinie dają kilka praktycznych wskazówek.
Pierwsza faza pracy nad rewitalizacją przedszkola Taka Tuka opierała się na obserwacji życia jednostki. Studenci i architekci przez kilka dni podglądali zabawy dzieci. Pozwoliło to wychwycić funkcjonalne potrzeby i wady zastanej przestrzeni. Drugą fazą było włączenie pięciolatków do kreatywnej sfery projektu. Die Baupiloten przeprowadziło z dziećmi serię warsztatów plastycznych, których rezultaty wykorzystano przez tworzeniu koncepcji plastycznej przebudowy.
Opracowywanie projektu powiązano z równoległym poszukiwaniem materiałów budowlanych, które można by uzyskać po minimalnych kosztach. Twórcy większość z nich zdobyli dzięki recyklingowi i zachowaniu zastanej konstrukcji tam, gdzie tylko było to możliwe.
Ostatecznie przedszkole zdecydowano się skonstruować na zasadzie pierścienia sal biegnącego po obu stronach przestronnego korytarza. Z obu stron budynek otwarto na otoczenie. Wschodnia fasada przedszkola została przeszklona z zachowaniem priorytetu wysokiej termoizolacji. W jednym z rogów budynku postawiono drewnianą konstrukcję otulającą wewnętrzny taras. Geometryczna instalacja z zewnątrz wydaje się być bardzo ciekawym akcentem kształtującym bryłę. Z perspektywy wnętrza jest po prostu neutralnym przedłużeniem sali zabaw. Jej żywa kolorystyka i dynamiczny układ linii nawiązują do dekoracji wewnętrznej galerii przedszkola, dzięki czemu udało się uniknąć wrażenia niestosownego kontrastu.
Fotografie dzięki uprzejmości studia die Baupiloten.
Wiele młodych rodzin marzy o własnym domu. Jednak realizacja tego marzenia wcale nie jest łatwa, przede wszystkim z uwagi na ogromne obciążenie finansowe. Dlatego tym bardziej cieszy fakt, że urządzając dom można teraz sięgać po produkty w jakości premium bez obaw, że wyrwie to ogromną dziurę w budżecie domowym.
Tymczasowa instalacja, która znalazła się na Festiwalu Miłości w Londynie została zlecona przez londyńskie Soutbank Centre. Realizacją owej instalacji zajęli się Morag Myerscough i Luke Morgan.
Już na wstępie twórcy zastrzegają, że “Onyks” nie jest prostym chwytem marketingowym. Nazwa jubilerskiego kamienia nadana projektowi spod deski kreślarskiej biura MTM STYL jest w zamyśle twórców czymś więcej, niż kolejną lotną pozycja w katalogu. Dom „Onyks” ma intrygować odbiorców swoją elegancka prostotą, nietypową formą, pozbawieniem niepotrzebnej ornamentyki.
Lato, choć nie to kalendarzowe, od kilku dni daje o sobie znać upiorną falą upałów. Gdzie mieszkańcy polskich miast szukają ochłody i orzeźwienia? Oczywiście przy zbiornikach wodnych i fontannach. Niestety, wydaje się, że spacer nad fontannę wiązać się może w naszym kraju nie tyle z wytchnieniem od żaru lejącego się z nieba, ile z estetycznym szokiem. Fontanna-piramida, która straszy przed krakowskim kościołem mariackim, obły potwór z łódzkiego Placu Dabrowskiego, czy (wisienka na torcie) stołeczny Multimedialny Park Fontann zapewnią wrażeń godnych hollywoodzkiego filmu grozy.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.