Spektakularna śmierć blokowiska Red Road w Glasgow
Kilka tygodni temu przez Kraków przetoczyła się dyskusja o możliwościach i niebezpieczeństwa wynikających z organizacji Igrzysk Zimowych. W szkockim Glasgow trudny mariaż sportowego wydarzenia i życia przestrzeni miejskiej z fazy teoretycznych dyskusji wszedł już w fazę konkretnych działań na urbanistyce.
W związku z przygotowaniami do Igrzysk Wspólnoty Narodów (dawnych Igrzysk Imperium Brytyjskiego) włodarze Glasgow podjęli decyzję o wyburzeniu osiedla Red Road. Nie chodzi tu jednak o zwolnienie przestrzeni pod sportowe inwestycje i budowę nowych stadionów. Wyburzenie 30-sto piętrowych bloków miałoby być częścią imprezy inaugurującej Igrzyska.
Kłopotliwa Utopia
Osiedle Red Road powstało w drugiej połowie lat ’60 w związku z dynamicznym rozwojem miasta. Pierwsze sześć wież pomieściło mieszkania dla prawie 5000 osób stając się dzięki temu jedną z ikon brytyjskiego systemu mieszkaniowego epoki powojennej. Red Road, tak jak jego słynny amerykański starszy brat – osiedle Pruitt-Igoe w St. Louis (zaprojektowane przez Minoru Yamasakiego, twórcę wież World Trade Center) równie szybko jak sławę, zyskało sobie złą renomę. Ubóstwo, przestępczość i zaniedbanie bloków zaczęły odstraszać brytyjskich lokatorów. Red Road w latach ’90 stało się gettem dla imigrantów z Afryki i Azji. W 2012 roku zburzono jeden z bloków osiedla. W 2013 kolejny, planując wprowadzić w ich miejsce niską zabudowę, a mieszkańców wieży rozproszyć na północnych przedmieściach miasta.
Medialne widowisko
Tym razem wyburzenie ma stać się świętem miasta, które chce zamknąć pewną epokę swojej historii. Wysadzenie bloków miałoby według planu urzędników odbyć się przy udziale publiczności i być również transmitowane na żywo w brytyjskiej telewizji.
W Internecie i środowiskach obywatelskich Glasgow słychać jednak głosy krytykujące urzędniczy brak wyobraźni. Celebracja wymazywania bieda-osiedla z mapy miasta jest odbierana przez samych mieszkańców jako bolesny policzek. Brak empatii dla problemów uchodźców i krótkowzroczność urzędników doprowadziły do politycznego zamieszania, a ratusz zadeklarował powtórne rozważenie formy rozbiórki. Kilkunastosekundowe show dla publiczności zastąpione zostanie zapewne cichą ceremonią.
fotografie: Wikimedia Commons
Centrum Praskie Koneser jest owocem współpracy inwestorów, architektów oraz konserwatorów zabytków. Ten wyjątkowy kompleks usytuowany na warszawskiej Pradze w grudniu 2019 r. został wyróżniony Nagrodą Architektoniczną Prezydenta Miasta Warszawy za "Najlepszą rewitalizację".
Wynik renowacji historycznego budynku nr 200 przy Piątek Alei, czyli historycznej dominanty Nowego Jorku, w pobliżu Madison Square Park przerósł oczekiwania. Rewitalizacji budynku dała nowy początek przestrzeni publicznej na wewnętrznym atrium budynku. Obecnie nowy dziedziniec prezentuje mocno zaakcentowany kontrast historycznych fasad z nowoczesnym projektem zieleni.
Dziś prezentujemy niezwykle oryginalny budynek, który został zaprojektowany przez niemieckich architektów z pracowni Tammo Prinz Architects. Ten wysoki dom mieszkalny, wyróżniający się między innymi oryginalną, geometryczną elewacją, jest na razie tylko projektem zgłoszonym do konkursu. Gdyby propozycja wygrała, budynek stanąłby w Limie, stolicy Peru. Co sądzicie o nietypowym ukształtowaniu fasady Platonian Tower?
W 2007 r. międzynarodowa pracownia architektoniczna Snøhetta otrzymała zlecenie zaprojektowania biurowca dla firmy Deloitte. Wyjątkowy budynek jest częścią gigantycznego projektu Barcode, zakładającego zagospodarowanie wieżowcami dawnej dzielnicy przemysłowej w centrum Oslo. Barcode nazywany jest również dzielnicą operową od sąsiadującej z wieżowcami słynną Operą Narodową. Charakterystyczny biurowiec Deloitte otwarto już w styczniu tego roku, natomiast zakończenie całej, ogromnej inwestycji planuje się na koniec 2015 roku.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.