Spektakularna śmierć blokowiska Red Road w Glasgow
Kilka tygodni temu przez Kraków przetoczyła się dyskusja o możliwościach i niebezpieczeństwa wynikających z organizacji Igrzysk Zimowych. W szkockim Glasgow trudny mariaż sportowego wydarzenia i życia przestrzeni miejskiej z fazy teoretycznych dyskusji wszedł już w fazę konkretnych działań na urbanistyce.
W związku z przygotowaniami do Igrzysk Wspólnoty Narodów (dawnych Igrzysk Imperium Brytyjskiego) włodarze Glasgow podjęli decyzję o wyburzeniu osiedla Red Road. Nie chodzi tu jednak o zwolnienie przestrzeni pod sportowe inwestycje i budowę nowych stadionów. Wyburzenie 30-sto piętrowych bloków miałoby być częścią imprezy inaugurującej Igrzyska.
Kłopotliwa Utopia
Osiedle Red Road powstało w drugiej połowie lat ’60 w związku z dynamicznym rozwojem miasta. Pierwsze sześć wież pomieściło mieszkania dla prawie 5000 osób stając się dzięki temu jedną z ikon brytyjskiego systemu mieszkaniowego epoki powojennej. Red Road, tak jak jego słynny amerykański starszy brat – osiedle Pruitt-Igoe w St. Louis (zaprojektowane przez Minoru Yamasakiego, twórcę wież World Trade Center) równie szybko jak sławę, zyskało sobie złą renomę. Ubóstwo, przestępczość i zaniedbanie bloków zaczęły odstraszać brytyjskich lokatorów. Red Road w latach ’90 stało się gettem dla imigrantów z Afryki i Azji. W 2012 roku zburzono jeden z bloków osiedla. W 2013 kolejny, planując wprowadzić w ich miejsce niską zabudowę, a mieszkańców wieży rozproszyć na północnych przedmieściach miasta.
Medialne widowisko
Tym razem wyburzenie ma stać się świętem miasta, które chce zamknąć pewną epokę swojej historii. Wysadzenie bloków miałoby według planu urzędników odbyć się przy udziale publiczności i być również transmitowane na żywo w brytyjskiej telewizji.
W Internecie i środowiskach obywatelskich Glasgow słychać jednak głosy krytykujące urzędniczy brak wyobraźni. Celebracja wymazywania bieda-osiedla z mapy miasta jest odbierana przez samych mieszkańców jako bolesny policzek. Brak empatii dla problemów uchodźców i krótkowzroczność urzędników doprowadziły do politycznego zamieszania, a ratusz zadeklarował powtórne rozważenie formy rozbiórki. Kilkunastosekundowe show dla publiczności zastąpione zostanie zapewne cichą ceremonią.
fotografie: Wikimedia Commons
The Sun Tower to 17-piętrowy (82 metry wysokości) budynek usytuowany przy ulicy 128 Pender Street w Vancouver, w Kolumbii Brytyjskiej w Kandzie, zaprojektowany przez kanadyjskiego architekta Williama Tuffa Whitewaya. Wieżowiec jest ikonicznym przykładem stylu Beaux-Arts.
Taki już chyba los historii polskiej architektury nowoczesnej, że opisywać ją będzie trzeba opierając się na fotografiach efemerycznych realizacji, albo na projektach budynków nigdy niezrealizowanych. Po Oskarze Hansenie i Jerzym Sołtanie, jednych z najwybitniejszych architektów ubiegłego stulecia, pozostały raczej sterty genialnych projektów, niż ikoniczne realizacje. Podobnie po głośnym artdecowskim pawilonie na paryską wystawę wzornictwa z 1925, dysponujemy tylko plikiem archiwalnych zdjęć.
W Londynie ogłoszono wyniki pierwszego etapu konkursu na projekt odbudowy Kryształowego Pałacu. Wśród sześciu wyróżnionych architektów znalazły się prawdziwe gwiazdy światowej architektury: Zaha Hahid i Richard Rogers. Oprócz nich w pierwszej szóstce znalazły się studia: David Chipperfield Architects, Grimshaw Architects, Haworth Tompkins oraz Marks Barfield Architects.
W wielu polskich miastach możemy spotkać miejskie pływanie, których stan pozostawia wiele do życzenia. Większość z nich nosi ślady wieloletnich zaniedbań oraz nie spełnia dzisiejszych standardów, których użytkownik wymaga od miejsc sportowo-rekreacyjnych. Na szczęście sukcesywnie modernizuje się te miejskie ośrodki sportu i rekreacji, często nadając im niepowtarzalny wygląd. Właśnie taka przebudowa dobiega końca w Lublinie.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.