W kadrze Sumińskiego. Warszawa nieoczywista
Wystawa jest pierwszą prezentacją z serii Warszawa Nieoczywista. Cykl ten, poświęcony powojennej fotografii architektury, przybliży tematykę warszawską w dorobku trzech twórców, których archiwa opracowuje Fundacja Archeologia Fotografii: Tadeusza Sumińskiego, Marii Chrząszczowej i Wojciecha Zamecznika.
Na fotografiach Tadeusza Sumińskiego (1924-2009), autora znanego dotąd przede wszystkim z fotografii krajobrazowej, znajdziemy: warszawskie osiedla, dworce, trasy szybkiego ruchu, ale także kawiarnie, neony i podwórka. Na wystawę składają się fotografie z dwóch okresów: pierwszą część stanowią zdjęcia z pierwszej połowy lat 50. i początku lat 60., kiedy Sumiński zaczynał dopiero pracę zawodową; druga prezentuje serię z lat 70., przede wszystkim z widokami osiedli (m.in. Piaski, Sady Żoliborskie, Za Żelazną Bramą czy Szwoleżerów). Swój styl określił po latach tymi słowami: „za najwyższą wartość w fotografii uważam jej dokumentalność, ale nie potrafię pozbyć się chęci estetyzowania”.
Sumiński walczył w powstaniu warszawskim; dostał się do batalionu ”Zośka” (II pluton „Felek”, 2. kompania „Rudy”). Pod pseudonimem „Leszczyc” uczestniczył m.in. w walkach na Woli, Starym Mieście, w atakach na Gęsiówkę. Nawet po upływie wielu lat autor niezmiennie określał przeżycia wojenne jako najważniejsze doświadczenie w swoim życiu. Był redaktorem wielokrotnie wznawianych Pamiętników Żołnierzy Baonu Zośka. Jego wspomnień z tego okresu można także wysłuchać w zbiorach historii mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego.
„Warszawa nieoczywista: Tadeusz Sumiński”
Fundacja Archeologia Fotografii
8 maja – 22 czerwca 2014
Grupa Kapitałowa Inpro podsumowała wyniki sprzedaży za pierwszą połowę 2014 r. Narastającą od stycznia do czerwca br. Grupa wydała 158 mieszkań. Zrealizowani przedsprzedaż na poziomie 216 umów, czyli o ponad 40% więcej w porównaniu do analogicznego okresu poprzedniego.
Zadaniem młodego, meksykańskiego architekta było opracowanie projektu domu jednorodzinnego, który będzie odzwierciedlał charakter jego właścicieli, a jednocześnie chronił prywatność trójki ich dzieci. Niepowtarzalny Three House wybudowano na wąskiej i nieregularnej działce w portowej miejscowości Boca del Rio, w stanie Veracruz na wybrzeżu Zatoki Meksykańskiej.
Kilka dni temu miała miejsce premiera polskiego wydania fundamentalnej antologii Charlesa Jencksa „Teorie i manifesty architektury współczesnej". Wydana po raz pierwszy w 1997 r. książka zbiera teksty teoretyków klasyków współczesnej architektury. W spisie treści znajdziemy m.in. nazwiska Petera Eisenmana, Franka Gehry, Roberta Ventury Cecila Balmonda i Daniela Libeskinda. Zanim zachęcimy jednak Państwa do udania się do księgarń, redakcja Architektu chciałaby zaproponować nieco łagodniejsze i na pewno mniej akademickie zderzenie ze współczesną myślą o architekturze. Zamiast podręcznikowego tomu o rozmiarach (i wadze) cegły, proponujemy na wiosenne popołudnia cztery książki wydane przez nieocenione Centrum Architektury. Nie tylko stanowić mogą one zachętę do pogłębiania wiedzy o budynkach, ale również stać się odskocznią od akademickiego dysput. Napisane zostały bowiem językiem niezwykle emocjonalnym, zaangażowanym i wolnym od akademickiej powagi. Mimo to są dzisiaj, tak dla badaczy, jak i praktyków architektury klasycznymi kluczami do rozumienia zjawisk współczesności.
Odysei Hotelu Cracovia ciąg dalszy. Tym razem krakowskim dyskusjom towarzyszą jednak szczególnie ponure nastroje. Trwające już kilka lat zakusy dewelopera na zmianę formy budynku doprowadziły wreszcie do zmiany zapisu o ochronie budynku jaki figurował w projekcie planu miejscowego.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.