Warm Sand Silver - nowy wymiar ogrzewania podłogowego
Nowy produkt – podkład na ogrzewanie podłogowe, który redukuje straty ciepła, stworzony został przez firmę Fair Packging (Marka Fair Underlay), z myślą o osiągnięciu jak najwyższej skuteczności tzw. „podłogówki”.
Nowy podkład marki Fair Underlay, Warm Sand Silver, to pierwszy podkład na polskim rynku, który świetnie przewodzi, a jednocześnie minimalizuje straty ciepła przy montażu na instalacji ogrzewania podłogowego. Ogrzewanie podłogowe posiada wiele niekwestionowanych zalet, jednak bardzo często jego możliwości nie są wykorzystywane w całości. Warto pamiętać, iż sprawność tzw. „podłogówki” zależy m.in. od użytego podkładu podłogowego – im posiada większy współczynnik przenikania ciepła – tym lepsze efekty ogrzewania.
Warm Sand Silver to podkład, przez który ciepło z instalacji przenika bez trudu, a proces ten jest przyspieszony przez sieć otworów – wyjaśnia Mateusz Prętki, Prezes Zarządu Fair Packaging Sp. z o.o. Sp. K., właściciela marki Fair Underlay. – Ciepło, które przedostało się do pomieszczenia, zostaje w nim zatrzymane dzięki srebrnej folii, którą pokryta jest powierzchnia podkładu. To innowacyjne działanie sprawia, że pomieszczenie nagrzewa się szybciej, a ciepło utrzymywane jest w nim dłużej.
Parametry Warm Sand Silver zostały potwierdzone przez niemiecki Fraunhofer Institut. Opór cieplny (R) wynosi 0,050 (m2K)/W, a przewodnictwo cieplne – 0,040 W/(mK). Skuteczność ogrzewania podłogowego jest podwyższona ze względu na zastosowanie z jednej strony metalizowanej folii, która odbija ciepło z pomieszczenia i w ten sposób redukuje jego straty.
Czy Mies van der Rohe i inni klasycy modernizmu kryją przed nami jeszcze jakieś tajemnice? Co zapisali na marginesach swojej twórczości? Na te i inne pytania stara się odpowiedzieć Beatriz Colomina w swojej najnowszej książce, Critical Spatial Practice 3. Manifesto Architecture: The Ghost of Mies.
Dyskusje wokół odbudowy Pałacu Saskiego nie słabną, a stowarzyszenie Saski 2018 nie daje za wygraną. W kolejnych polemikach coraz mocniej zaznaczany jest kontekst odbudowy: rekonstrukcja Zamku Berlińskiego (która kiedy dobiegnie końca, okaże się zapewne wielkim sukcesem) i szereg zamkowych falsyfikatów w Polsce (z zamkiem poznańskim na czele). Zawieszenie dyskusji między nieistniejącym jeszcze ideałem odbudowy, a serią jak najbardziej realnych architektonicznych porażek raczej nie przysłużyło się zwolennikom projektu. Kwestia stołecznego pałacu ma szansę stać się polskim odpowiednikiem ośmioletniej debaty o szansach na odbudowę pałacu Marii Antoniny z podparyskiego Saint-Cloud.
Społeczne konteksty architektury wydają się wychodzić ostatnio na plan pierwszy. Burza po kilku niefortunnych wypowiedziach Zahy Hahid i Nagroda Pritzkera dla Shigeru Bana to tylko wierzchołek góry lodowej. Po latach, w których myślenie o architekturze zostało zdominowane przez „wizytówkowe” projekty wieżowców i muzeów do łask wraca architektura zakrojona na masy (niekoniecznie te operujące kapitałem). Budownictwo socjalne zdobywa sobie w krytyce architektonicznej coraz mocniejszą pozycję. Sytuacji, z którą mamy obecnie do czynienia nie sposób nie porównać z boomem lat ’20 XX wieku, kiedy architekci zaczęli proponować awangardowe projekty osiedli robotniczych, czy nawet, jak miało to miejsce w np. w czeskim Zlinie, kompleksy całych miast.
Rząd zadeklarował uproszczenie prawa regulującego rozpoczęcie budów domów jednorodzinnych. Mniej biurokracji i więcej pieniędzy w portfelu? Niestety, chociaż rewolucja byłaby realizacją jednej z obietnic z expose premiera, nic nie jest jeszcze pewne.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.