XV edycja konkursu architektonicznego im. Małgorzaty Baczko i Piotra Zakrzewskiego
Cel konkursu jest prosty i wszystkim zainteresowanym znany. Rywalizacja odbywa się w dwóch kategoriach, zawierających właściwie cztery elementy:
1.Budownictwo społeczno-publiczne
2.Renowacja starego budownictwa i jego adaptacja na cele społeczne
3.Rewaloryzacja blokowisk i budynków mieszkalnych z wczesnych lat powojennych
4.Popularyzacja stosowania proekologicznych rozwiązań i materiałów, w tym budownictwa energooszczędnego i wykorzystującego alternatywne źródła energii
Adresatami konkursu są absolwenci z tytułem magistra kierunków architektonicznych i budowlanych, którzy nie ukończyli 40 roku życia. Warunkiem jest uzyskanie dyplomu nie wcześniej niż 31 stycznia 2005 roku. Kategoria dotycząca stosowania proekologicznych rozwiązań skierowana jest także do inżynierów kierunków budowlanych.
W konkursie będą brane pod uwagę projekty indywidualne oraz te wykonane przez niezinstytucjonalizowane zespoły.
Przewidziane nagrody to poza znacznym wyróżnieniem nagroda pieniężna w wysokości 10 000 zł brutto.
Termin nadsyłania zgłoszeń mija 15 grudnia 2014 roku, a zwycięzców poznamy w pierwszych tygodniach nowego roku.
Organizatorem konkursu jest Fundacja dla Polski, fundatorem nagród Archicorn oraz Towarzystwo Inwestycji Społeczno-Ekonomicznych.
Pełen regulamin konkursu dostępny jest na oficjalnej stronie DdP.
The Sun Tower to 17-piętrowy (82 metry wysokości) budynek usytuowany przy ulicy 128 Pender Street w Vancouver, w Kolumbii Brytyjskiej w Kandzie, zaprojektowany przez kanadyjskiego architekta Williama Tuffa Whitewaya. Wieżowiec jest ikonicznym przykładem stylu Beaux-Arts.
Jeśli nazwisko Richarda Pare nie wydaje się brzmieć Państwu znajomo, nie ma w tym niczego dziwnego. Mało kto czyta przecież stopki redakcyjne w albumach i podręcznikach historii architektury. Tymczasem Richard Pare od kilkudziesięciu już lat pozostaje jednym z najważniejszych fotografów architektury i to jego oczyma (albo raczej „jego obiektywem”) patrzymy dziś na klasyków modernizmu.
W wielu polskich miastach możemy spotkać miejskie pływanie, których stan pozostawia wiele do życzenia. Większość z nich nosi ślady wieloletnich zaniedbań oraz nie spełnia dzisiejszych standardów, których użytkownik wymaga od miejsc sportowo-rekreacyjnych. Na szczęście sukcesywnie modernizuje się te miejskie ośrodki sportu i rekreacji, często nadając im niepowtarzalny wygląd. Właśnie taka przebudowa dobiega końca w Lublinie.
Ta rozpoczęta w roku 1975 budowa nie została do dziś dokończona. Początkowo miała służyć jako siedziba dla Naczelnej Organizacji Technicznej, jednak ostatecznie pomysł ten nie doszedł do skutku. Największym problemem jest jednak stworzony szkielet o wysokości 93 metrów, który jest najwyższym obiektem w mieście. Obiekt ten dodatkowo widoczny jest z praktycznie każdej części Krakowa i przez lata wyrosły liczne legendy o nim.
Komentarze
Architectu moderuje komentarze do ułatwiania świadomej, merytorycznej, cywilnej rozmowy. Obraźliwe, bluźniercze, autopromocyjne, wprowadzające w błąd, niespójne lub nietypowe komentarze zostaną odrzucone. Moderatorzy pracują w godzinach pracy i akceptują tylko komentarze napisane w języku polskim.